Fiset Hunza ne Indi me preardhje shqiptare

Hunza

Disa fise në Pakistan pretendojnë se janë pasardhësit e drejtpërdrejt të Aleksandrit të Madh. 

Ata flasin një gjuhë të ngjashme në shumë fjalë me gjuhën shqipe, kanë veshje kombëtare që u 

ngjajnë shumë veshjeve tona antike, madje edhe i thërrasin me emrin shallvare.

Përpos këtyre ngjashmërive, dokumentari i mësipërm tregon se sa është muzika e tyre 

autoktone e njëjtë me muzikën tonë folklorike, dhe me të dëgjuar, nuk do të keni mundësi të 

dalloni cila është muzikë shqiptare apo cila është muzikë e Huanza, siç quhen ndryshe këto fise.

Për më tepër, kërcimet e tyre tradicionale ngjajnë tepër shumë me kërcimet tona dhe simbolet 

e tyre janë simbole identike me ato që  janë përdorur prej ilirëve të lashtë.

Ata kanë ngjyrë të bardhë lëkure, e cila është plotësisht e kundërt me ngjyrën e popullsisë së 

Pakistanit, gjë që lë të kuptosh se ata janë racë tjetër

Who is Enver Hoxha

 Enver Hoxha

The man who held Albania in an iron grip for 40 years was a devout Marxist-Leninist, a fervent admirer of Stalin and a committed moderniser. When he was born to a Muslim family in 1908, Albania was still an obscure province of the Ottoman Empire. Enver Hoxha (pronounced to rhyme with ‘lodger’) came from a comfortably off family, was sent to a French school in Albania and in 1930 won a

state scholarship to the University of Montpellier in France. R.J. Crampton, the historian of the postwar Balkans, describes him as ‘the only intellectual among the Communist leaders of Eastern Europe’, with the possible exception of Matyas Rakosi of Hungary. Hoxha joined the French Communist Party and lost his scholarship because of his involvement in leftwing politics. He returned home in 1936 to teach at his old school.

Albania at this time was a backward, poverty-stricken, largely illiterate country, theoretically ruled by the self-appointed King Zog, with almost no industry, no railways, no universities and no town with a population of more than 20,000 people. The peasantry were under the control of their local chiefs, as they had been for centuries, and Zog’s regime was heavily dependent on Mussolini’s Italy. In 1939 Mussolini annexed Albania and sent Zog packing. Hoxha now lost his job at the school because he refused to join the newly formed Albanian Fascist Party. He opened a tobacconist’s shop in the capital, Tirana, which became the headquarters of the Communist group that he began to build up. In 1941 he founded the Albanian Communist Party.

When German troops occupied Albania in 1943, various small resistance groups, ranging from Communists to royalists, fought them and each other. Hostile Albanian groups sometimes collaborated with the Germans against Hoxha and his people, whose superior efficiency and ruthlessness enabled them to dominate the Albanian National Liberation Army. Late in the following year, with the Germans pulling out of the country, an anti-Fascist congress declared Hoxha president of a new democratic Albania and he made a victorious entry into Tirana after taking the opportunity to have 400 of his opponents in the city murdered. His new government was recognised by the United States, the Soviet Union and Britain in 1945.

As the People’s Republic of Albania’s prime minister, foreign minister, minister of defence and commander-in-chief of the army, Hoxha began an effective modernisation policy with the same ruthlessness he had demonstrated during the war. Land was confiscated and organised into collective farms. The prewar ruling class was destroyed and the banks and other businesses were nationalised. Modern industries were developed, the traditional subordination of women was ended (officially at least), education was dramatically improved and an Albanian language was constructed out of the traditional dialects. Religion was outlawed and all churches, mosques and religious institutions were closed down, while the state took a firm grasp on the country’s cultural and intellectual activities.

Opponents, including political rivals, protesting Christians and Muslims, landowners and recalcitrant peasants, were tried for crimes against the people and sent to prison camps or executed. Some were simply murdered, including Koci Xoxe, the head of the secret police, who by 1948 was in altogether too strong a position for Hoxha’s liking. One report had him strangled by the man who succeeded him, Mehmet Shehu.

Albania received massive aid from the Soviet Union after the break between Tito’s Yugoslavia and Moscow. Hoxha refused to countenance the reaction that set in against Stalin in the Soviet Union after the latter’s death in 1953. He denounced Nikita Khrushchev and turned to Communist China until Mao Zedong’s death in 1976. From then on Albania was isolated.

Hoxha had suffered from diabetes for many years and by the 1980s he knew his days were numbered. He wanted a young colleague named Ramiz Alia to succeed him and cleared the way for him by eliminating Mehmet Shehu, his righthand man since 1948, who was now prime minister and minister of the interior. In 1981 it was announced that he had suffered a nervous breakdown and committed suicide. The official story did not stand up and there were whispers in Tirana that Shehu had been shot and killed at a meeting of the politburo, perhaps by Hoxha himself. It was presently given out, highly improbably, that he had been spying for the Americans, the British and the Vatican. His wife was sentenced to 20 years in a labour camp (where she died in 1988) and the secret police were purged of his supporters. In 2001 Shehu’s corpse was found near a river in the countryside outside Tirana.

Diabetes finally carried Hoxha off in Tirana in 1985 at the age of 76. He had transformed Albania from a primeval relic of the Ottoman Empire into a modern industrialised country under the strictest government control in Europe. Ramiz Alia duly succeeded him.

Perandoret romake me preardhje Ilirie

1.. Konstandini i madhe 

Konstandini (Flavius Valerius Constantinus ) ishte një nga ilirët e shumtë që arritën të ishin perandorë të Romës.I lindur në atë pjeseë të Ilirisë,(Nish),që sot është zaptuar nga barbarët serbë, rreth AD 274-337. Një perandor që sundoi 31 vjet (306- 337). Emri i tij i lindjes ishte Flavius Valerius Constantinus. Ishte djali i Komandantit ilir Constantinus Chlorus . Në vitin 305 ai ishte bashkëperandor. Një vit më pas u bashkua me të jatin në Britani.

Konstandini qe perandori i parë romak që mbështeti dhe toleroi krishterimin në perandorinë e tij. Shumë legjenda janë krijuar rreth emrit të tij. Ai eliminoi sistematikisht Cezarët e tjerë dhe zhduku tetrarkinë e Dioklecianit. Volteri e ka përkufizuar karakterin e tij në një fjali: "Objektivi kryesor i Konstandinit qe të ishte zot në gjithçka".

Pa dyshim, ai e ka merituar titullin Konstandini "i Madh" për reformat që bëri në ushtri, në sistemin monetar, si dhe për integritetin e administratës së tij. Kjo ishte, gjithashtu, shprehje e ambicies së tij të pakufishme. Është i pamohueshëm fakti që ai ka lënë gjurmë të qëndrueshme në histori. Transferimi i kryeqytetit perandorak nga Roma në Konstandinopojë dhe adoptimi i fesë së krishterë ia ndryshuan rrënjësisht fytyrën perandorisë.

2...justiniani  pare 

Justiniani u lind në Petrus Sabbatius të Tauresium në provincën, atëherë secilën, të Dardanisë në vitin 483 të erës sonë.Familjes Latine-folëse të tij fshatar besohet të ketë qënë e Thraco-romake ose illiro-romak në origjinë. Iustinianus, mbiemër të cilën ai e mori më vonë, është tregues i miratimit nga Justin, xhaxhai i tij.Gjatë mbretërimit të tij, ai themeloi Justiniana Prima jo shumë larg nga vendlindja e tij.Nëna e tij ishte Vigilantia, motra e Justin. Justin, i cili ishte një roje perandorak (Excubitors) para se të bëhej perandor, e solli atë në Konstandinopojë, dhe i siguroi edukimin djalit. Si rezultat, Justiniani u arsimuar mirë në juridik, teologji dhe histori romake. Justiniani shërbeu për disa kohë me Excubitors, por detajet e karrierës së tij të hershme janë të panjohura.

Kur perandori Anastasius vdiq në vitin 518, Justin u shpall perandor i ri, me ndihmë të konsiderueshme nga Justiniani. Gjatë mbretërimit të Justin (518-527), Justiniani ishte shok i ngushtë perandorit. Justiniani treguan ambicie shumë, dhe ajo është menduar se ai ishte funksionuar si regjent virtuale të gjatë para se Justin e bëri atë perandorit shok më 1 prill 527, edhe pse nuk ka asnjë dëshmi bindëse për këtë. Siç u bë Justin pleqërie pranë fundit të tij komandant konsull mbretërimit, Justiniani u bë de facto sundimtari. Justiniani u emërua në vitin 521, dhe më vonë i ushtrisë së në lindje.Pas vdekjes Justin unë e më 1 gusht 527, Justiniani u bë e sovran i vetëm.  

3.. Perandori Anastasi I

(latinisht: Flavius Anastasius) ka lindur në qytetin e Durrësit rreth vitit 430 dhe ka vdekur në Kostandinopojë mes datave 8 dhe 10 korrik 518. Ka qenë perandor bizantin prej vitit 491 deri në korrik të vitit 518 kur ndërroi jetë. [1] Ishte biri i një fisniku durrsak, të quajtur Pompeius. Ndërsa nëna e tij ishte Anastasia Konstantina, e cila i përkiste besimit fetar arian. [2] Anastasi i kishte sytë me ngjyra të ndryshme, njërin të zi dhe tjetrin blu, ndaj është quajtur me nofkën « dikori » (në greqisht: Δίκορος, «me dy sy të ndryshëm»).[3] Gjatë sundimit të perandorit Zénon mbajti funksione të rëndësishme në oborrin bizantin, mes të cilave atë të silentiarius-it. Pas vdekjes së Zenonit, e veja e këtij të fundit, perandoresha Ariadna e zgjodhi Anastasin për bashkëshort duke i dhënë në këtë mënyrë njëkohësisht edhe postin e perandorit. [4] Gjatë mbretërimit nuk e harroi qytetin e lindjes, Durrësin, të cilin e rrethoi me mure të fuqishme dhe katër kulla. Gjithashtu ndërtoi edhe hipodromin e qytetit. Ai sundoi për rreth 20 vjet dhe përmendet për disa reforma. Anastasi bëri reformimin e taksave dhe reformën monetare duke vënë në qarkullim monedhat prej bronxi në vend të atyre prej bakri. Gjatë sundimit të tij u ndaluan ndeshjet midis gladiatorëve nëpër amfiteatre. Përmendet gjithashtu në histori për ndërtimin e murit të gjatë përreth Konstandinopojës. [5] Koha e mbretërimit është përshkuar nga revolta dhe luftëra civile mes ndjekësve të doktrinave të ndryshme të krishtere. Perandori u përpoq të ishte neutral mes dy kampeve kryesore, monofizitëve dhe ortodoksëve, por me kalimin e kohës preferanca për të parët u bë gjithnjë e më e dukshme. Gjatë sundimit të tij nisi lufta bizantino-sasanide e cila do të vijonte edhe përgjatë gjithë kohês së sundimit të dinastisë pasardhëse justiniane. [6] Vdiq në moshën tetëdhjetë e tetë vjeçe, i goditur nga rrufeja, sipas historianit bizantin Johan Malalas. Pasi nuk kishte fëmijë paria e Bizantit zgjodhi pas vdekjes së tij për perandor Justinin I.

Pellazgët shpikën shkrimin dhe alfabetin e parë në botë

Në historinë e alfabetit si më i vjetër përmendet ai egjiptian, krijuar rreth vitit 2900 p.e.s. Nga ky më pas rrjedh alfabeti fenikas, i shekullit të 11 p.e.s., i cili kishte vetëm bashkëtingëlloret dhe ku zanoret nënkuptoheshin. Më pas nga fenikasit, shkruhet se alfabetin e morën grekët, e përmirësuan edhe me zanoret dhe prej tij rrodhi më pas alfabeti latin. Asnjë fjalë nuk thuhet mbi alfabetin pellazg, që përmendet shpesh nga autorët antikë.

Nga kërkimet tona të fundit mbi alfabetet, puna qëndron krejt ndryshe: njerëzit e parët që kanë shpikur dhe përdorur shkrimin dhe alfabetin për të shkruar gjuhën e tyre kanë qenë pellazgët dhe kjo, gjatë mijëvjeçarit të 6 p.e.s., për të cilën ka prova mjaft bindëse. Alfabet pellazg i kishte të dyja, zanoret dhe bashkëtingëlloret.

Në kulturën neolitike të Vinçës, që shtrihet në të gjithë Ballkanin gjatë mijëvjeçarit 6-5 p.e.s., janë ndeshur mbishkrime të lashta gjer tashmë të pavlerësuara nga ana gjuhësore.

Në figurat 1 dhe 2 tregohen një enë balte nga kjo kulturë me mbishkrimin e lashtë pellazg dhe një copë ene, që mban germën “M” të alfabetit. Shprehja: IIIVIJV1, e cila po të ndahet, bëhet: III VIJ V 1.

Fig. 1-Enë balte me mbishkrim në kulturën Vinça

(5500-4500 p.e.s.)

Fig. 2-Fragment tjegulle, me germën “M”     

Fjala “VIJ” lexohet “UIJ”, sepse në mbishkrimet e lashta pellazge/etruske germa “V” lexohet si “U”. Prandaj kemi fjalën “UIJ” = “UJ” (UJË), në gjuhën pellazge/shqipe. Mbishkrime e lashta pellazge dhe etruske kanë afërsi shumë të madhe me gjuhës e sotme shqipe, gjë që tregon për një gjuhë pellage/shqipe. Prandaj mbishkrimi i më sipërm i përket gjuhës së lashtë pellazge.

Edhe numrat “1” dhe “III” etj. i përkasin gjithashtu gjuhës pellazge.

Edhe simbolet e tjera të gjetura në kulturën e Vinçës janë mjaft interesante dhe paraqesin lidhje të ngushta me pellazgët autoktonë, sidomos shenjat:

 

janë shenja-germa të alfabetit të përdorur në shkrimin e Linearit A dhe B, të cila njësohen me I, Y, Y, T, F, I, P, Z (S), N, F, Z (S), Th. Edhe shenjat e tilla si I, II, III, IIII, IIIII, IIIIII, X, XX, etj.  shprehin ato shenja, që më vonë u përpunuan nga etruskët si I, II, III, IV, V, VI dhe romakët, duke marrë emrin “numrat romakë”.

Edhe shenja të tilla të kulturës së Vinçës si:

 

tregojnë se banorët e saj besonin tek perëndia Zeus, i cili është perëndia e pellazgëve.

Germa të tilla të ngjashme “A” dhe “M” janë ndeshur edhe në kulturën neolitike të Maliq-Kamnikut (pranë Korçës, Shqipëria lindore) dhe Cakranit (pranë Fierit, Shqipëria perëndimore), që tregon se gjatë gurvonit shkrimi ka qenë i përhapur shumë gjerë.

Fig. 4- Shtatore gruaje veshur me “Fustanellë” nga Vinça

Në kulturën e Vinçës është ndeshur edhe një shtatore gruaje veshur me fustanellë, veshjen kombëtare pellazge/shqiptare, e cila tregon lidhje tjetër të banorëve të kësaj treve me stërgjyshërit e shqiptarëve – pellazgët.

Shkrim i ngjashëm është ndeshur edhe në Tartaria të Rumanisë, rreth 120 km. në lindje të Vinçës, në një varse tjegulle, datuar e vitit 5300 p.e.s.

Në varse (fig. 5) është shkruar germa “P” dhe pranë saj shprehja “PDor” (ose Pbor), e cila në gjuhën pellazge/shqipe do të thotë “Dora” ose “bora”. Këto plaka përmbajnë mbishkrimin e famshëm, për të cilin disa specialistë kanë shprehur mendimit se këto “symbols represent the earliest known form of writing in the world”, por disa i shohin si zhgaravina.

Mbishkrime të ngjashme janë ndeshur në të gjithë Europën jugë-lindore si në Greqi (Rrasa Dispilio), por edhe në Hungari, Bullgari, Rumani, Moldavi dhe në Ukrainën jugore. Në mbishkrim e Dispilios (fig. 5), datuar 5300 p.e.s., duken mjaft të qarta germat E, F, C, V, I, L në pozicione të ndryshme, të cilat janë përdorur në alfabetet pellazg dhe etrusk.

(Fig.5 Fig.6)

Të gjitha mbishkrimet e Vinçës, Tartarias dhe Dispilios tregojnë se shkrimi me germat e alfabetit pellazgo-etrusk është përdorur qysh gjatë mijëvjeçarit të 6 p.e.s. në rajonin e Ballkanit.

Nga vjetërsia këto shkrime janë shumë më të vjetër se sa shkrimi piktografik shumer (proto-Sumerian pictographic script) nga Uruku i Bagdadit, që deri tani është konsideruar si shkrimi më i vjetër në botë, krijuar rreth vitit 3300 p.e.s. dhe alfabetit egjiptian, i datuar rreth vitit 2900 p.e.s.

G. Katapano ( 1988) flet për alfabetin më të lashtë pellazg në Egjipt nga hieroglifet egjiptiane. Ato i ka krijuar Thoti, një iliro/pellazg bazuar në gjuhën pellazge. Të gjitha hieroglifet egjiptiane shpjegohen me bazë nga germat e alfabetit pellazg. Katapanl i daton hieroglifet egjiptiane 12.000 vjet p.e.s., gjë që nuk përputhet me të dhënat arkeologjike, që i daton ato 2900-2600 p.e.s.

Alfabeti pellazg ka vazhduar edhe gjatë kohës së bronzit, ku vërtetohet me gjetjet në Trojë, Kretë, Peloponez etj. Ai shfaqet në shkrimin e Linearit A të Kretës dhe shkrimin e Linearit B të Mikenës. Shkrimi Lineari B është interpretuar gabim nga anglezët Ventris dhe Kaduik, sikur i përkasin gjuhës greke. Duke punuar me këtë shkrim kemi gjetur të shkruara fjalë pellazge, që gjejnë shpjegimin e plotë në gjuhën shqipe (Peza L. & L.): në krahun e majtë të rrasës ndodhet shprehja e artë: I Z A I Z = Z I A Z I, që donë të thotë “ZI ASHT ZI”.

Zbulimi i shprehjes I Z A I Z ← = → ZI A ZI = Zi asht Zi para dy vjetësh përbënte dokumentin më të lashtë të shkruar të gjuhës pellazge/shqipe (Peza L. & L. 2009 si e shekullit të 14 p.e.s., por sot vjetërsia e shkrimit të gjuhës pellazge/shqipe vërtetohet edhe disa mijëvjeçarë më i lashtë.

Drejtimi i leximit ←

I Z A I Z   ←  =  →  ZI A ZI  =  Zi asht Zi

Fig. 5- Rrasa nr. 7671, që i përket shekullit të 14  p.e.s., ku lexohet shprehja pellazge

←Fig. 7

Me rëndësi është të përmendim edhe mbishkrimin e quajtur Abecedari Marsiliana, i shekullit të 7 p.e.s., ku renditet të gjitha germat etruske/pellazge. Pellazgët dhe etruskët kanë përdorur formën bustrofedike të shkrimit, nga e djallja dhe e majta, si më poshtë (fig. 8):

I gjithë rajoni, ku ka qenë e përhapur kultura e Vinçës, Tartaria, Dispilios, Thesalisë, Cakranit, Maliqit, Kamnikut etj., pra rajoni i Ballkanit dhe i Egjeut gjatë kohës së neolitit dhe kohës së bronzit ka qenë banuar nga fiset pellazge, që përmenden në epikat e Homerit, autorët e tjerë antikë dhe që vërtetohen edhe nga gërmimet arkeologjike. Arkeologët italianë dhe amerikanë në akropolin e Athinës dhe vende tët tjera në Atikë kanë zbuluar ngjashmëri veglash dhe mjetesh me vendbanimet Sesklo dhe Dimini në Thesali, të njohura si pellazge, (Prokopiou & Smith, 1964). Po kështu prania e pellazgëve vërtetohet nga arkeologjia në malin Skourta në Boeoti (French 1989-1990), në ishullin e Lemnit në Egje (Hefner E.D. 1927), në Mikenë dhe Peloponez

(Peza L. & L. 2009) etj. Herodoti dhe autorë të tjerë antikë thonë se pellazgët autoktonë kanë banuar të gjithë rajonin e Egjeut dhe ishujt mesdhetarë, para ardhjes së grekëve rreth shekullit të 6 p.e.s.

Mbishkrimet Dipylon (i Athinës), Cumae (i Korinthit), Kupa e Nestorit, të datuara të shekujve 8-7 p.e.s. dhe që gjer më sot janë mbajtur si monumentet më të lashta shkrimore të gjuhës greke, u vërtetua se nuk kanë lidhje me këtë gjuhë. Të kësaj natyre janë edhe mbishkrimet e lashta të Kretës, të datuar fundi i shekullit të 7 fillimi i shekullit të 6 p.e.s. Në këto mbishkrime kemi zbuluam vetëm fjalë pellazge/shqipe, që dëshmon se ato janë shkruar në gjuhën pellazge. Nga ana tjetër grekët nuk përmenden as në “Iliadë” dhe “Odise” e Homerit, të përgatitura rreth viteve 750-700 p.e.s. Kështu del që fiset greke kanë ardhur në rajonin e Egjeut më vonë, në fillim të shekullit 6 p.e.s. dhe dokumentet më të vjetra greke në Lemn dhe Trojë etj. ndeshen jo para shekullit 5 p.e.s.

Zbulimi i fjalëve pellazge/shqipe “VIJ” dhe “DOR (ose bor)” në kulturën Vinça-Tartaria-Dispilio-Maliq-Cakran, mijëvjeçari i 6 p.e.s., tregon se kjo është gjuha më e lashtë e shkruar në botë me abecedarin e saj më të vjetrin në botë. Gjuha pellazge, shkrimi dhe alfabeti i saj, përbëjnë thelbin kulturor të Qytetërimi Pellazg, qytetërimi më i lashtë perëndimor, pjesë e të cilit janë Qytetërimi Minaik i Kretës, Qytetërimi i Trojës, Qytetërimi i Mikenës, Qytetërimi  hitit, Qytetërimi etrusk etj. Qytetërimi Pellazg shfaqet qysh gjatë gurmesmit, rreth 12.000 vjet p.e.s.

(Botuar për herë të parë në: Konferenca e I mbi Qytetërimin Pellazg, Tiranë 21-22 tetor 2011, libri i përmbledhjeve f. 1-4s libri Shqipja Pellasge I autorit Altin Kocaqi ) /albobserver/

PIRRO I EPIRIT , fakte qe flasin vete

Një fragment nga shkrimet e Plutarkut (Jetat Paralele) që dëshmon se edhe Spartanët e flisnin të njëjtën gjuhë me Epirotët (Ilirishtën). Dallimi i vetëm ishte se ata e flisnin një dialekt tjetër.

Kleonimi (Cleonymus) ishte pasardhës i një familje mbretërore nga Peloponezi, mirëpo populli nuk e donin. Për atë arsye ai kërkoi ndihmë nga Pirro që ta pushton Peloponezin. Ja çfarë shkruan Plutarku rreth kësaj:

"E pruri Pirron në Spartë me një armatë që përbëhej nga 25.000 ushtarëkëmbësorë, 2000 kalorës, dhe 24 elefantë. Pregatitja e madhe që bëri Pirro dukshëm dëshmoi se ai nuk erdh në Spartë për të ndihmuar Kleonimin, por që ta merr të gjithë Peloponezin për vete, edhe pse këtë ia mohoi ambasadorëve Lacedaemonian që i erdhën në Megalopolis, duke i siguruar se erdhi që ti shpëtoj këto qytete nga skllavëria e praktikuar nga Antigoni, dhe duke deklaruar që do i dërgon djelmoshat e tij të rinj që të rritën në metoda Spartane, që të jenë më të edukuar se të gjithë mbretërit tjerë. Me këto mashtrime i zbaviti ata që erdhën ta takojnë

derisa marshonte, mirëpo sapo hyri në Lakoni (Laconia), ai filloi ta plaçkisë dhe shkatërron vendin, dhe kur ambasadorët u ankuan që ai e filloi luftën para se ata ta lajmërojnë: "E dijmë," tha ai, "shumë mirë, që as ju Spartanët, kur planifikoni ndonjë gjë, nuk flisni para kohe." Një që quhej Mandroklid (Mandroclidas), i pranishëm aty, i tha në DIALEKTIN e gjerë Spartan: " Nëse je Zot, nuk do na lëndosh, nuk jemi duke i bërë padrejtësi askuj; mirëpo nëse je njeri, mund të ketë tjerë që janë më të fortë se ti.""

The Bosnian pyramids

The Bosnian pyramids are a pseudo-archaeological^[1] claim promoted by author Semir Osmanagić, that a cluster of natural hills in central Bosnia and Herzegovina are the largest human-made ancient pyramids on Earth. The hills are located near the town of Visoko, northwest of Sarajevo. Visočica hill, where the old town of Visoki was once sited, came to international attention in October 2005, following a news-media campaign by Osmanagić and his supporters.

Osmanagić states that he has found tunnels, stone blocks and ancient mortar, which he has suggested once covered the Visočica structure. He opened excavations in 2006 which have reshaped the hill, making it look like a stepped pyramid.^[2][3] Geologists, archeologists and other scientists have however concluded, after analysis of the site, its known history, and the excavations, that the hills are natural formations known as flatirons^[4] and that there are no signs of human construction involved.^[5][6][7] The European Association of Archaeologists released a statement calling the pyramid hypothesis a "cruel hoax".^[8]

Osmanagić's claims

Osmanagić has dubbed the Visočica hill the "Pyramid of the Sun", and two nearby hills, identified from satellite and aerial photography, the "Pyramid of the Moon" (Plješevica hill) and the "Pyramid of the (Bosnian) Dragon" (another two, "Pyramid of the Earth" and "Pyramid of Love" have been mentioned in reports). Newspaper reports have quoted Osmanagić as stating that they were constructed by ancient Illyrian inhabitants of the Balkans as early as 12,000 BC. In an interview with Philip Coppens in Nexus (April–May 2006), Osmanagić attempted to clarify his previous statements, stating he was misquoted, and that they were most likely constructed by the Illyrians, who, according to Osmanagić, lived in the area from 12,000 BC to 500 BC, and that the pyramid was therefore most likely constructed between those two dates.

According to Osmanagić, the excavation has produced evidence of building blocks as well as tunnels. Additionally, Osmanagić states that he has found tunnels in the hillside which he interprets as ventilation shafts.

He believes the Mesoamerican pyramids and Egyptian pyramids are built by the same people as the Visočica hill, with the hill built last. However, upon further thought he has decided that this dating mechanism may not be reliable and has now announced Visočica hill could be "The mother of all Pyramids", which he says would be corroborated by the existence of sacred geometry and further numerological study of messages left in the pyramid for future generations.^[9]

Osmanagić wishes to excavate in order to "break a cloud of negative energy, allowing the Earth to receive cosmic energy from the centre of the galaxy" according to Osmanagić,^[10] who also hopes that it will be listed as UNESCO World Heritage Site.^[11] In October 2011 a Sarajevo court ended a four-year court case by giving permission for further investigation of Visočica hill.^[12]

According to Osmanagić, the dig involved an international team of archaeologists from Australia, Austria, Ireland, United Kingdom and Slovenia.^[13] However, many archaeologists he named have stated they had not agreed to participate and were never at the site.^[14] He also claimed the support of an "Oxford archaeologist" who was actually an unqualified undergraduate, and his foundation's web site claimed support of a British Member of Parliament but the name given did not match any sitting member.^[15]

Scholarly reception

Seven leading European archaeologists have issued a European Association of Archaeologists Declaration stating:

We, the undersigned professional archaeologists from all parts of Europe, wish to protest strongly at the continuing support by the Bosnian authorities for the so-called "pyramid" project being conducted on hills at and near Visoko. This scheme is a cruel hoax on an unsuspecting public and has no place in the world of genuine science. It is a waste of scarce resources that would be much better used in protecting the genuine archaeological heritage and is diverting attention from the pressing problems that are affecting professional archaeologists in Bosnia-Herzegovina on a daily basis.^[16]

The Declaration was signed by Hermann Parzinger, President of German Archaeological Institute in Berlin, Willem Willems, Inspector General of Rijksinspectie Archeologie in The Hague, Jean-Paul Demoule, President of the Institut nationale de recherches archéologiques préventives (INRAP) in Paris, Romuald Schild, Director of the Institute of Archaeology and Ethnology of the Polish Academy of Sciences in Warsaw, Vassil Nikolov, Director of the Institute of Archaeology of the Bulgarian Academy of Sciencesin Sofia, Anthony Harding, President of the European Association of Archaeologists, Mike Heyworth, Director of the Council for British Archaeology in York.^[16]

Osmanagić's assertions, widely reported in the mass media, have been categorically refuted by a number of experts, who have accused him of promoting pseudo-scientificnotions and damaging archaeological sites with his excavations. Amar Karapuš, a curator at the Historical Museum of Bosnia and Herzegovina in Sarajevo, said "When I first read about the pyramids I thought it was a very funny joke. I just couldn't believe that anyone in the world could believe this."^[4] Garrett Fagan of Penn State Universityis quoted as saying "They should not be allowed to destroy genuine sites in the pursuit of these delusions[...] It’s as if someone were given permission to bulldozeStonehenge to find secret chambers of lost ancient wisdom underneath."^[17]

Enver Imamović of the University of Sarajevo, a former director of the National Museum of Sarajevo, concerned that the excavations will damage historic sites such as the medieval royal capital Visoki, said that the excavations would "irreversibly destroy a national treasure".^[18] Excavations by archaeologists not related to the Foundation in the summer of 2008 uncovered medieval artefacts and led to renewed calls for the government to cancel Osmanagić's digging permits.^[19]

One of his former employees, Nadija Nukic, told a Bosnian newspaper that carvings on stones that Osmanagić characterizes as dating from ancient times were not present when the stones were first uncovered but were later inscribed by his team, an accusation that Osmanagić denies.^[4]

Despite being completely disowned by the scientific community, Semir Osmanagić was still pursuing his project in 2011. His excavations were still funded by local authorities, and the "pyramids" were visited by school children and passed off to them as being part of their Bosnian heritage.^[1]

Prehistory

Boston University's Curtis Runnels, an expert in prehistoric Greece and the Balkans states that, "Between 27,000 and 12,000 years ago, the Balkans were locked in thelast Glacial maximum, a period of very cold and dry climate with glaciers in some of the Dinaric Alps. The only occupants were Upper Paleolithic hunters and gatherers who left behind open-air camp sites and traces of occupation in caves. These remains consist of simple stone tools, hearths, and remains of animals and plants that were consumed for food. These people did not have the tools or skills to engage in the construction of monumental architecture."^[20]

Archaeology

In a letter to the editor of The Times on 25 April 2006, Professor Anthony Harding, president of the European Association of Archaeologists, visited the site and reported: "We saw areas of natural stone (a breccia), with fissures and cracks; but no sign of anything that looked like archaeology".^[6] Harding referred to Osmanagić's theories as "wacky" and "absurd" and expressed concern that insufficient safeguards were in place to protect Bosnia's "rich heritage" from "looting and unmonitored or unauthorised development".^[21]

Geology and paleogeology

On 8 May 2006, members of the Geological team investigating Visočica on behalf of the Archaeological Park: Bosnian Pyramid of the Sun Foundation held a press conference in Tuzla to present the results of their research. The academics, from the Faculty of Mining and Geology at the University of Tuzla and led by Professor Dr. Sejfudin Vrabac, concluded that the hill is a natural geological formation, made of clastic sediments of layered composition and varying thickness, and that its shape is a consequence of endodynamical and exodynamical processes in the post-Miocene era.^[22][23]

According to Professor Vrabac, who specializes in paleogeology, there are dozens of similar morphological formations in the Sarajevo-Zenica mining basin alone. The Geological team report on Visočica, based on the data collected in six drill holes at 3 to 17 metre depths, is supported by the Research and Teaching Council of the Faculty of Mining and Geology, as well as the Association of Geologists of Federation of Bosnia and Herzegovina.^{[23][citation needed]}

In June 2006, Zahi Hawass's name became linked to the excavations^[24] as recommending a supposed expert, Ali Abdullah Barakat, to investigate the hills. Barakat is affiliated to the Egyptian Mineral Resources Agency, and has co-authored an article in the prestigious scientific journal Science.^[25] Upon being contacted Hawass denied any involvement, accusing Osmanagić of "giving out false information", and clarifying that Barakat "knows nothing about Egyptian pyramids".^[26]

The Archaeological Park: Bosnian Pyramid of the Sun Foundation has said that Barakat inspected the hills and stated, "My opinion is that this is a type of pyramid, probably a primitive pyramid."^[14][27] In November 2007 an English version of a 2006 report by Barakat was posted on the foundation site.^[28] In the report, Barakat states that Visoko is located at an important intersection of ancient roads; that the age of the tunnel might be dated from karstification features;

On the Sun pyramid, Barakat writes, "The possibility that natural processes created this shape is very weak. Natural processes can create hazards, but not such pyramidal forms as these. (...) One may conclude that the human hands modified this hill to give it a more regular/geometrical shape (artificial pyramid) (...) The nature of this pyramid indicates that human hands sculptured the body of the pyramid from top to bottom. (...) This model of construction can be easily destroyed by natural processes, leaving the natural hill, thus only the traces of the covering stones may remain". Barakat suggests that reason for the sculpting of this pyramid may have been to protect it from natural processes, as the pyramidal form is a more resistant shape. His conclusion is as follows:

The observed hills (Visočica , Plješevica, Buci) are most likely natural hills that were later modified in places by human activities, possibly during several historical episodes. The traces of such modifications have been either overprinted by later cultures, or by simple erosive tectonic processes, which are rather significant and far-reaching in a complex of the geographical, cultural and geological system, as seen in Bosnia and Herzegovina. Even though, there is a compelling evidence of the existence of the pyramid-shaped, man-made hill-forms in Bosnia, the results are still inconclusive and require further detailed geological, geophysical, tectonic and most importantly, archaeological studies.

Osmanagić also invited geologist and geophysicist Robert Schoch to visit the site. In a preliminary report Schoch concluded that there were natural geological explanations for all the features asserted to be artificial by Osmanagić. In the case of the tunnels he further added: 'The much-touted “ancient inscriptions” seem not to be ancient at all. I was told by a reliable source that the inscriptions were not there when members of the “pyramid team” initially entered the tunnels less than two years ago. The “ancient inscriptions” had been added since, perhaps non-maliciously, or perhaps as a downright hoax.'^[29] Schoch's website documents "extreme damage being done by the way the excavations are being performed," and accuses Osmanagić of launching "a deliberate smear campaign."^[30]

Egyptology

In 2007 a report by Egyptologist Nabil Mohamed Swelim was publicised by the Archaeological Park which said that the Pyramid of the Sun was the world's largest pyramid.^[31] After two visits to Visoko, Swelim released a report in 2007 in which he concluded, 'Arguments in favour or in disfavour have no effect on the fact that the pyramid concept and the properties are there for everyone to see.'^[32] In 2010, however, Swelim released a report in which he clarified that he does not support the claim that the site is a man-made pyramid, but rather that he uses the term for any feature, natural or artificial, which is a geometric pyramid. He does not exclude the possibility it is man-made.^[33]

SA KUSHTOJN STUDIMET NE GJERMANI

Pyetja në moton „Dhe sa kushton kjo ?“ është një nga të parat apo shpesh bëhet nga prindërit nese dëshira juaj është që ju të studijoni jasht vendit tuaj. Jo vetëm një studim kopmlet jasht vendit por edhe studimi për ndonjë semestër kanë koston e vet dhe që në rastin e vendlindjes eventualisht nuk do te kishte.

Pika e parë llogaria e kostos duhet të filloj taksa e shërbimeve për student. Në Gjermani krahasimi në me vendet tjera është mjaft simbolik, bile në disa universitete nuk ka fare tax të shërbimeve për student. Në të vërtet është ashtu që në shumicën e universiteteve dhe shkollave të larta profesionale në Gjermani  financohen nga vet shteti dhe në një numër më të vogël një pjesë edhe nga taksat e shërbimeve për student. Se sa duhet të paguhet kjo varet nga vendi dhe universiteti. Secila republik mund të vendos vet për këtë se a ka mjete të mjaftueshme për të hequr taksat e studentëve apo që studentët të bashkpjesmarrin në to. Në republikat si Bayern, Hamburg, Niedersachsen dhe Nordrhein-Westfalen ende qëndrojnë taksat për student. Kjo vlenë për shumicën e studentëve dhe është në shumën e përafërt 500 Euro për semestër. Të gjitha republikat tjera nuk parashohin taksa për student apo në ndonjë rast vetëm pas zgjatjeve të studimeve apo për studim dytësor.

Kush është i interesuar për një studim privat në shkolla të larta profesionale do të duhej të llogariste në taksa shumë më të larta. Kjo është nga shkaku që shkollat e larta profesionale financohen vetëm nga taksat e studentëve dhe për këtë edhe janë më të larta. Mund të llogaritni që në disa raste kjo kosto mund të variroj deri në shumën prej 20.000 Euro. Krahas taksave për student në Gjermani është edhe pagesa për semestër. Kjo përcaktohet nga secili student dhe mbulon shpenzimet administrative si dhe financimi i mensës, ambienteve sportive dhe banimin. Përpos këtyre është pagesa edhe për biletë semestrale. Në shumicën e universiteteve paralelisht indeksi studentit mund të shërbej edhe si biletë udhëtimi për autobus dhe trenpër rrethinën e afërt. Pagesat semestrale varirojnë dhe janë përafërsisht nga 125 – 250 Euro. Kostot tjera krahas pagesave për studime janë kostot e jetës së përditëshme. Në gjermani në krahasim me vendet tjera nuk ka ndonjë dallim të madh mirpo për këtë nevoitete të keni mjete shtesë se sa që të banoni në shtëpinë e prindërve dhe nga aty të shkoni në universitet.

Kostoja e banimit mund të jënë shumë të dallueshme. Kjo varet nese ju do të jetoni në ndonjë qytet të madh industrial apo në ndonjë universitet më të vogël në ndonjë qytet jo të stërpopulluar.

Pikërisht aty ku ka nevojë për banesë në shumicën e rasteve ka qendra studentore ku banimi është i përbashkët dhe qiraja ndahet në mes të studentëve. Qendra studentore është alternativë më e lirë  se sa një banesë në vete. Universitetet ju ofrojnë studentëve qendra banimi shtesë në të cilat kostoja e banimit nuk është e shtrenjët. Shpeshherë studentët kan një kuzhinë të përbashkët dhe e ndajnë njëri me tjetrin dhe kan nga një dhomë të vogël për vete. Një kërkesë e herëshme për një vendbanim ju rrit gjasat që ju të keni një vendabnim të till. Dhoma banimi të tilla kushtojnë në mes të 200 dhe 400 Eurove, në qendër banimi në mes të 300 dhe 500 Eurove kurse një banesë në vete nga 400 Euro e më lart.

Përpos qirasë nevoitet sigurisht më shumë për jetesë ditore. Duke filluar nga ushqimi dhe veshmbathja, libra për universitet dhe aktivitetet e lira krijojnë një lloj kostoje tjetër në vetvete. Varsisht nga drejtimi që ju studijoni ju duhet të fotokopjoni shumë libra dhe ligjerata dhe kjo në semestër mund të ju kushtoj rreth 50 Euro. Kostoja për ushqime varet se qfar shporte ditore ju zgjedhni. Ju mjafton ushqimi në mensë apo dëshironi vet të zieni produkte të shtrenjta bio.

Përpos ushqimit vije edhe aktiviteti i lirë. Nese merreni me sport do të keni koston e klubeve apo ndoshta me dëshir dilni me miqt tuaj dhe për këtë fatkeqsisht parat ju duhen gjithnjë. Në përgjithësi varsisht nga stili individual i jetës ju duhet të llogaritni përafërsisht edhe 200 Euro shtesë. Kush vije nga një vend tjetër sigurisht që dëshiron të vizitojë vendlindjen dhe familjen e tij apo për festa si krishtlindjet apo edhe gjatë pauzës në mes semestrave. Për udhëtim ju duhet gjithashtu të llogaritni edhe kostot e udhëtimit të cilat varsisht nga largësia mund të rrisin kostot.

Secili do të duhej të mendonte për vetvetën dhe të forulonte një list  se qka i nevoitet për jetesë. Pasi që është siguruar ana financiare atëher ju mund të studijoni në Gjermani.